Όταν ήμασταν παιδιά μαθαίναμε να κάνουμε το σωστό. Ενδόμυχα το θέλαμε. Να συμπεριφερόμαστε σωστά στους γονείς μας για να υπάρχει καλή επικοινωνία μέσα στην οικογένεια καθημερινά, να παίζουμε σωστά με κανόνες ώστε να είναι πιο ευχάριστο το παιχνίδι στο σχολείο και στις αλάνες, να είμαστε σωστοί ως το πως βλέπουμε τους άλλους στο δρόμο για να μην υπάρχει παρεξήγηση χωρίς λόγο, να είμαστε ευγενικοί στο κοινωνικό μας περίγυρο, να μην φοβόμαστε τους αγνώστους.
Μεγαλώνοντας αρχίσαμε να διαβάζουμε βιβλία με ήρωες θαρραλέους που κατάφερναν στο τέλος να παίρνουν εύσημα από το κόσμο για το έργο τους , βλέπαμε κινούμενα σχέδια με ήρωες που κατάφερναν πάντα να βοηθήσουν το καλό να θριαμβεύσει. Στις αναγνώσεις αυτές παρατηρήσαμε μια ιδιότητα που οι τότε ηρωές μας, πραγματικά πρόσωπα ή όχι είχαν. Αυτή η ιδιότητα που υπερύσχιε σε όλους τους ήρωες ή τουλάχιστον ήταν μέρος μεγάλο της προσωπικότητας τους ήταν η αρετή.
Αν ζεις ενάρετα και προσπαθείς να βελτιώσεις τον εαυτό σου στο πως αντιλαμβάνεται τα πράγματα αλλά και πως βγαίνει αυτό προς τα έξω θα ζεις σαν ήρωας. Δεν έχει σημασία τι θα κάνεις, αν θα κερδίσεις κάποιον »κακό» στη ζωή σου όπως έκαναν τα τότε πρότυπα σου αλλά σίγουρα η ζωή σου (παιδική ηλικία) θα είναι μια περιπέτεια. Οι πράξεις σου θα έχουν φαντασία, κάθε πράγμα θα προσπαθείς να το κάνεις όσο καλύτερα μπορείς για να νοιώσεις εσύ καλά, θα βοηθάς σε καθημερινές στιγμές όποιον στο ζητήσει, θα είσαι χαρούμενος γιατί έτσι, δρώντας έτσι μέσα στο παιχνίδι και σε μια συζήτηση είσαι αντάξιος των ηρώων που διάβαζες και διαβάζεις.
Ένας τέτοιου είδους άνθρωπος κάποια στιγμή μεγαλώνει. Θέλοντας και μη ο χρόνος περνάει και φτάνει σε μια ηλικία που οι υποχρεώσεις αλλάζουν, τα παιχνίδια τα καθημερινά έχουν άλλη μορφή και οι ήρωες ξεχνιούνται. Η αρετή όμως παραμένει, ο ενάρετος τρόπος παιδικής διαβίωσης συνεχίζει να λειτουργεί καταλυτικά στο υποσυνείδητο και είναι σαν να έχεις συνοδοιπόρο στην πορεία της ζωής σου όλους αυτούς, που στο παρελθόν τους είχες σαν πρότυπα.
Ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να βρει μια σύντροφο και να έχει μετά από καιρό παιδιά, μπορεί να συναντά πολλά παιδιά στην καθημερινότητα, μπορεί η δουλειά του να έχει να κάνει με παιδιά. Εδώ μπαίνει το γιατί να είσαι ενάρετος, γιατί να ζεις με αυτόν το τρόπο ζωής, την αρετή. Το να περάσεις την αρετή σου στο παιδί σου ή σε όποιο παιδί, το βοηθάς να δει πρώτα πως του αρέσει να ζει, ποια ιδανικά θα κρατήσει στο διάβα του και ποια απλά θα τα προσπεράσει ή απλά θα τα ακουμπήσει. Το σημαντικότερο δώρο που μπορεί να δώσει ένας ενήλικας σε ένα μικρό παιδί είναι αυτό. Έτσι θα δει πως να είναι χαρούμενο, πως ότι κάνει θα έχει κάποιο κόστος, αρνητικό ή θετικό, να παίζει με όλους και να ξέρει πως η κοινωνία που τον περιμένει μπορεί να αλλάξει κατά κάποιο τρόπο από τις πράξεις του, από τα συναισθήματα του και το τρόπο που αλληλοεπηρεάζεται και επικοινωνεί.
Ο λόγος που πρέπει να είναι κάποιος ενάρετος είναι για την επόμενη γενιά, άσχετα αν οι πράξεις του κρίνονται μεγάλες οι μικρές, του πομπού και του δέκτη. Επειδή η παιδική ηλικία μας ακολουθάει σε όλη τη ζωή μας είναι καλό οι μεγάλοι να προσέχουν και να αγαπούν ότι λένε.
Αυταπάτες Νόησης 